Pazar, Mart 27, 2011 Lefke, Kıbrıs
Peygamber Efendimizin sıfatı nedir? "Sahibul Cud vel Kerem, mevsuf bil Keremi vel Cud." Kerem ve Cud sahibi. Yani esen rüzgar gibi Peygamber Aleyhissalatu Ves Selam. Ikram sahibiydi, elinde bir şey durdurmazdı.
Bunlar kimin ümmeti, bu insanlar? Arsız! Arsız! Karun'un sıfatı var insanlarda: “Boyuna biriktireyim, biriktireyim, biriktireyim.” Eee biriktirip ne halt edersin? Allah bizi affeylesin! İşte bir sözü. Peygamberimiz (s.a.v.)’in sıfatı mevsuf olduğu: Allahümme sallı ala mevsuf bil Keremi vel Cud. Kerem ve cud: vermekten yorulmayan ve (ummetine genislik) verdikçe ferahlayan Peygamber (s.a.v.). Bu Cenab-ı Hakk'ın sıfatı: Kerim.
"Kûnû Kurama!" Kerim olunuz diyor. Tutma be! Şu arsızlıklarından Kaddafi'nin başına ateş yağıyor. Şam'dakilere hücum ediyorlar. Doymuyor onlar da. Yemen'dekiler, onlar da aynı. Efendim,
millete ikram edemediler; millet ezildi fukaralıktan. Onlar yığdı, onlar ezildi. Şimdi de dediler ki: "Yeter artık! Bize de siz yüklendiniz, hazinelerle doldurdunuz, bankalara yatırdınız. Biz fakir fukara burada
ezilip duruyoruz. Niye bankaya yatırırsın? Niye getirip de bize vermezsin? Biz fukaralarız. Görüyorsunuz işimiz gücümüz kıt, işimiz aşımız az. Niçin bize vermiyorsunuz da dışarı, bankalara yolluyorsunuz milyarları, trilyonlari?" La Havle ve la Kuvvete!
Siz Ümmet-i Muhammed (s.a.v.) değil misiniz? Kainatın Efendi'si mevsuf bil Keremi vel Cud. Hem kendi zatında ikramı seven ve “Cud” aynı suretle insanların kerametini gözetir, onlara ikram eder. Uysalar Peygamberimize (s.a.v.), uysak hepimiz, bütün dünya gül gülistan olur. Lakin bir tanesi çıkar ve "Hepsi benimdir" (der).
Şimdi küçük bir çocuğun önüne oyuncaklar koysan oturur orada. Bir Kücük çocuk daha getirsen ve desen ki: "Buna da ver!" Hemen böyle yapar: "Yok, yok hepsi benim!” der. Eee bu çocuk sıfatıdır; bırak (bunu)! Adam ol adam! Adam kimdir? Kerem sahibidir. Insanlara genişlik verendir adam. İnsanları kayırandır adam, insanları öldüren değil; insanların canına kıyan değil. Insanlara, efendim, dilenci gibi muamele eden değil. Cenab-ı Hakkın sana verdiği nimeti veresin! Çingene değil millet, ver! Ver!
Enfik bila len ve la tehaf min zil arşil a'la. Araplar, anlatsın araplar! Ey insan! "Yoktur" demeden ver! "Yoktur" deme! "Bitti" deme! "Yoktur, git karşımdan" deme. Korkma ki arşın Sahibi olan Allah, sen verdiğin vakitte seni fakir yapacak. Lakin imanı kalmadı insanların. Hepsi imansız şeytanı dinler, Rahman'ı dinlemez. Allah bizi affeylesin!
(Eskilerin) hepsi lütuf ve ihsan sahipleriydi, verirlerdi. Onların yerine geçen bu dağ ayıları, hepsi vahşi hayvanat gibi. Ihsanat pek bilmez. Kedinin önüne bir şey atarsan, yanına yaklaşan olursa pençesini atar. Pençeler. Hepsi benim olsun der. Insan ol! Kamil ol ki halkın nazarında da makbul olasın, Hak huzurunda yüzün ak olsun. Yazıklar olsun! Insan diye geziyoruz. Tövbe ya Rabbı! Estağfirullah!
(Biri demiş:) “Sormaz ki bilsin.” Obürü de demiş ki, "Bilmez ki sorsun." Böyle bir millete bunları ögretsene sen! Yok cumhuriyet böyledir yok demokrasi böyledir yok bilmem ne böyledir. Bırak be bunları! Insan yap, insan yetiştir, terbiyeli insan yetiştir! Budur aynı ögrenilecek şey. Yok cumhuriyet böyledir yok demokrasi böyledir, yok efendim idare böyledir. Nedir?
Bütün milleti rezil ettiler. Doksan milyon rezil oldu. Ellerinde bir şey kalmadı; beş on kimselerin elinde bütün mal mülk toplandı, servet toplandı. Öbürleri ayaz keser. Kıbrıs da öyle, Türk öyle, Arab’ı öyle, çorabı öyle.